Paulo Koelho

Qorxaqlığa görə – bəlkə də. Səhv etməyin, baş­qa­larının səndən gözlədiyini edə bilməməyin əbədi qor­xu­su

Mari nə danışdığını yaxşı bilirdi; xəstəliyi onu Viletə gətirənə qədər ömrünün qırx ilini hüquqşünas olmaqla keçirmişdi. Hələ karyerasının ilkin illərində məsum ədalət hissini itirmiş və qanunların problemləri həll etməsi üçün yox, münaqişələrin qeyri-müəyyən za­ma­nadək uzadılması üçün yaradıldığını anlamışdı.

Mən ona görə ağlayırdım, – Veronika dedi. – Mən o həbləri qəbul edəndə nifrət etdiyim insanı öl­dür­mək istəyirdim. Bilmirdim ki, içimdə digər Veronika­lar mövcuddur, o Veronikalar ki, mən onları sevə bi­lərdim.

Azad­lıq – nəhayət ki! Əbədi heçlik!

Amma ürəyinin lap dərinliyində hələ də bir şübhə var idi: bəs Yaradan mövcud olsa necə? Minilliklər boyu bəşəriyyət intiharı tabu, bütün dini prinsiplərə qarşı təhqir hesab etmişdir: insan yaşamaq uğrunda mü­barizə aparmalı, təslim olmamalıdır. İnsan nəsli da­vam etdirilməlidir. Cəmiyyətə işçilər lazımdır. Bir cütlük arasında məhəbbət bitsə belə, birlikdə yaşamaq üçün səbəb olmalıdır. Ölkəyə əsgərlər, siyasətçilər, in­cə­sənət xadimləri gərəkdir.

Hamıya yaşamaq səbəbimin övladlarım olduğunu deyəcəyəm, amma əslində mənim həyatım onların yaşamaq səbəbi olacaq.

Ətrafımızdakılar bizi xoşbəxt cütlük hesab edəcəklər, lakin heç kəs xoşbəxtlik fasadının altında nə qədər tənhalıq, kin-küdurət və vəziyyətlə barışıq hissinin olduğunu bilməyəcək

Ətrafımızdakılar bizi xoşbəxt cütlük hesab edəcəklər, lakin heç kəs xoşbəxtlik fasadının altında nə qədər tənhalıq, kin-küdurət və vəziyyətlə barışıq hissinin olduğunu bilməyəcək.

Veronika həyatı boyu tanıdıqları ilə ünsiyyəti zamanı fikir vermişdi ki, insanlar başqalarının həyatlarında baş verən dəhşətlər haqqında sanki onlara səmimi qəlbdən yardım etmək istəyirlərmiş kimi danışırlar. Amma əslində həqiqət bu idi ki, onlar digərlərinin acı çəkmələrindən zövq alırlar, çünki elə hesab edirlər ki, əzab çəkənlərə nisbətdə onlar xoşbəxtdirlər və həyat onlara qarşı daha mərhəmətli davranmışdır. O bu cür düşünən insanlara nifrət edirdi. Ona görə də cavan həkimə onun vəziyyətindən istifadə edib, öz çatışmazlıqlarına sipər çəkməsinə imkan verməyəcəkdi.

insanlar heç vaxt onlara deməklə nəyisə öyrənmirlər, onlar özləri öyrənməlidirlər.