Fərman Kərimzadə

Bu dağlar, uça dağlar,

Hamıdan qoca dağlar.

Sizin kimi qardaşa

Yaman möhtacam, dağlar

Ağ dağlar çən geyindi,

Gen biçdi, gen geyindi.

İgid paltar tapmadı,

Qardan kəfən geyindi.

Göz qaldı kəhərində

Təbrizin Nəsriyyə məscidini Uzun Həsən tikdirmişdi.

Peyğəmbərimiz Qurani-şərifdə deyib: «Düşmənindən qorxma, uzaq başı səni öldürəcək, dostundan qorxma, son anda səni satacaq. Qorx laqeyd adamdan. O adamdan ki, nə dostluğu bilinir, nə düşmənçiliyi».

Peyğəmbərimiz Qurani-şərifdə deyib: «Düşmənindən qorxma, uzaq başı səni öldürəcək, dostundan qorxma, son anda səni satacaq. Qorx laqeyd adamdan. O adamdan ki, nə dostluğu bilinir, nə düşmənçiliyi».

Əlvənd Mirzə ilə Murad Mirzə ölkəni iki yerə parçalayanda, Əlvənd Mirzəyə Şirvan, Naxçıvan, Muğan, Qarabağ, bir də Arazdan aşağıda Təbriz, Xoy, Mərənd, Salmas, Ərdəbil qalmışdı.

Şah Xətai seyrə çıxdı, açdı Hürrün qəbrini,

Bar-ilahi, əfv qıl kim, tövbəkaram, doğrusu

— Ay uşaq nə yığırsan?

— Çör-çöp yığıram.

— Çöp çöpdü, bəs çör nədi?

— Çör durandı, çöp yıxılandı.

— Bu quzular kimindi?

— Qoyunların.

— Kəndinizdə böyüklər kimlərdi?

— Öküzlər.

— Elə demirəm ey, kəndə qonaq gələndə kim qarşılayır?

— İtlər.

— Dərd? Bəxtəvərlikdən danışırsan. Dərd elə bir sərvətdir ki, o padşahlarda, var-dövlət əlindən üzülənlərdə olar. Mən lütüryanın biriyəm. Yeməyə çörəyim də yoxdur. Nəyin dərdini çəkəcəyəm.

— Bu da yer üzünün əşrəfi insan. Boğazacan, yox lap təpəsinə kimi zibilin içindədi.

— O, insandı bəyəm? Biz insandan danışdıq.