Səni dəli kimi sevəcək gözəl,

Bəlkə doğulacaq başqa əsrdə...

Nəyinə gərək
Daha mən səninçün keçilmiş yolam,

Oxunmuş kitabam, dərilmiş çiçək.

Dönüb innən belə lap qızıl olam,

Ya ki, daş parçası – nəyinə gərək.

Axı, hər çiçəyin ömrü bir dərim,

Köksündə nar kimi yetişib ürək.

Nəyinə gərəkdir yorğun əllərim,

Dalğın xəyallarım nəyinə gərək.

Çatar qulağına uzaq sorağım,

Yaxın ülfətimin dərdini az çək.

Nəyinə gərəkdir solan yanağım,

Soluxan dodağım nəyinə gərək?

Qıyma məhəbbətin cavan çağına,

Payız həsrət çəkər yaz yarpağına.

Ölmüşəm, qalmışam, nəyinə gərək,

Harada qocalmışam, nəyinə gərək!

1980

“İşıqda kölgə var, kölgədə işıq”,

Dağ düzdən ucadır, sevinc kədərdən!