Bir nehirdim ben ve en sevilenin hayatını geçirdiği denizi arıyordum ve denize ulaştığımda tepeliğe getirilmiştim kayaların arasında koşmak için. Sessizliğe mahkum edilmiş bir şarkı idim ben, sevdiğimin kalbine hasret olan, cennetin rüzgârları beni serbest bıraktığında ve o yemyeşil ormanda bana çığlık attırdığında yeniden bir ses tarafından zaptedildim ve sonra yeniden sessizliğe gömüldüm. Karanlık dünyada bir kök idim, sonra bir çiçek oldum ve sonra uzamsal boşlukta bir ıtır oldum yükselip sevdiğimi kucaklayıvermek için ve bir el beni yakalayıp bir araya getirdi, sonrasında ise yine bir kök oldum, karanlık dünyada bir kök.