“…Elə indilərdə tarixin səmalarına (o səmalarda qədim bir şəhər var) merac edəcək gəmimizə minmək istəyən, yerdə gəzməkdən yorulub hərdənbir də olsa gecələr ulduzlara baxan romantiklərin nəzərinə: Sizə təklif etdiyimiz “bəsirət eynəkləri”ni taxın, bu eynəklər müasir göz institutlarının laboratoriyalarında yox, qəlb akademiyalarında yaradılır, şüşələri ağıl rəngindədir. Buyurun, rica edirəm, eynəkləri taxın və başlayaq…” Elə indilərdə kitab kimi açdığınız əllərinizin içindəki bu romanın bu ilk kəlmələrini oxuyar-oxumaz ürəyinizdə yaranacaq maraq qığılcımlarını görmək, o qığılcımların xəfif işığı ilə baxışlarınızın hərf-hərf, kəlmə-kəlmə irəliləməsini izləmək, o xəfif işığın hər bir sətirdə artıb üzünüzü, könlünüzü, ruhunuzu sardığını seyr etmək istəyirəm.
