Zır-zır ağlayan, cırıq paltarlı uşaqlarını sinəsinə sıxan qapqara geyinmiş qadınlar, cır-cındır içindəki uşaqların müşayiəti ilə güclə hərəkət edən qocalar düşdükləri vəziyyəti büruzə verməməyə çalışırdılar. Onlar var-yoxlarını qaçdıqları və ya qovulduqları torpaqlarda buraxan ümidsiz insanlar idilər. Bircə qürurları qalmışdı əllərində. Əsla şikayət etmir, sığındıqları komalarda həyat uğrunda mübarizə aparırdılar