Gezgin

Bir zamanlar yaşlı bir denizci bana şöyle demişti, “Otuz yıl önce denizcinin biri kızımla beraber kaçtı. Ve ben onları lanetledim zira hayatta kızımdan başka hiç kimseyi sevmiyordum.
“Çok geçmeden bu denizci gemisiyle okyanusun dibine gömüldü ve tabi benim sevgili kızım da onunla birlikte gitti. O yüzden ben bir genç adamın ve bir genç kadının katiliyim. Onların sonunu getiren benim lanetimdi. Fakat şimdi bir ayağım çukurda ve Tanrı’nın affını diliyorum.”
Yaşlı adamın söylediği bunlardı, fakat sözlerinde bir kibir de vardı. Lanetinin gücünden gurur duyuyor gibi görünüyordu.

Üç adam bir gün, yeşil bir tepenin üstünde bulunan beyaz bir eve uzaktan baktılar. İçlerinden biri şöyle dedi: “Bu Lady Ruth’un evi. O yaşlı bir cadıdır.”
İkinci adam, “Yanılıyorsun. Lady Ruth, kendini düşlerine adamış olarak yaşayan güzel bir kadındır.” diye karşılık verdi.
Üçüncü adam ise, “İkiniz de yanılıyorsunuz. Lady Ruth, bu koskoca toprakların sahibidir ve kölelerinin kanını emer,” dedi.
Ve Lady Ruth’u tartışarak yola koyuldular. Bir kavşağa geldiklerinde yaşlı bir adamla karşılaştılar. İçlerinden biri yaşlı adama sordu, “Bize şu tepenin başındaki beyaz evde yaşayan Lady Ruth hakkında bildiklerinizi anlatabilir misiniz?”
Yaşlı adam kafasını kaldırdı, gülümsedi ve şöyle cevap verdi: “Ben doksan yaşımdayım ve Lady Ruth’u çocukluğumdan bilirim. O seksen yıl önce öldü ve şimdi evi bomboş. Bazen evin içinde baykuşlar öter, insanlar da o evin perili olduğunu söylerler.”

Asi nehrinin denize kavuştuğu Antakya şehrinde, şehrin bir yakasını diğerine bağlayacak bir köprü inşa edilmişti.
Köprü tamamlandığında, sütunların birine Yunan ve Arami dillerinde şu yazılmıştı: “Bu köprü Kral II. Antiochus tarafından yaptırılmıştır.”
Ve tüm halk güzel Asi nehrinin üstüne kurulu güzel köprüden gelip geçtiler.
Bir akşam, kimilerinin yarı deli saydığı bir genç, o kelimelerin yazılı olduğu sütunun yanına gidip kelimelerin üstünü kömürle kapadı ve şunları yazdı, “Bu köprünün taşları tepelerden katırlarla indirildi. Köprünün üzerinden gelip geçtiğinizde Antakya’nın katırlarının ve köprü ustalarının sırtında yürümüş oluyorsunuz.”
İnsanlar bu gencin yazdığı yazıyı okuduklarında, kimisi gülüp geçti, kimisi ise şaşırıp kaldı. Kimisi de, “tabi ya, bunu kimin yazdığını biliyoruz. Biraz deli değil midir o?” deyiverdi.
Fakat katırlardan biri diğer katıra şöyle dedi: “O taşları taşıdığımız günleri hatırlamıyor musun? Şimdi de diyorlar ki, köprü Kral Antiochus tarafından inşa edildi.”