Mükemmel bir eserden öte...Bu güne qeder oxuduğum en axıcı eserlerden biri sayılır. Oxuyarken göz yaşlarımı saxlaya bilmedim. Burda tekce kişi-qadın münasibetleri deyil,ata-övlad münasibeti de diqqeti çekir. Meni ilk göz yaşlarına boğan hisse de mehs övladın atası ile bağlı heqiqeti atanın ölümüne bir neçe il qalmış öyrenmesi oldu. Müeyyen sebeblere göre atasının yanında ola bilmedi ve atasının ölümünü uzaqdan izlemeli oldu. Sevgi münasibetine geldikde ise Savanna Cona sevgiden elave atası ile münasibetlerini qaydaya salmağa imkan verdi. İkinci defe yeniden meni perişan eden, amma bir terefden doğru addım atan Con özünü ağır veziyyetde qoydu. Men sonu heç bele tesevvür etmirdim. Her şeyden keçdi Con fedakarcasına...