Möhkəm bilmək lazımdır ki, ta­ma­mi­lə əhəmiyyət kəsb etməyən və diqqətə layiq olmayan adamlar olmur. Vaxtaşırı onlara özünüzə faydalı ol­mağa izin vermək lazımdır, hərçənd, əgər heç olmasa bircə dəfə, onlara münasibətdə saymamazlıq gös­tərilərsə, – onlar bunu, şübhəsiz, etməyəcəklər. Səhv­ləri çox vaxt bağışlayırlar, saymamazlığı – heç vaxt. İnsan qüruru beləsini həmişəlik yadda saxlayır”.