Dalan-dalan gəzdikcə, hər evi tanıdıqca qəhər onu boğurdu. Bəlkə, oturaq həyat yaşamaq, bu qəşəng, etibarlı evlərin sakinlərindən birinə çevrilmək, dinc şəhər həyatı sürmək, kiçicik hücrədə və emalatxanada, arvad-uşağın əhatəsində hüzurlu vətən, doğma ocaq hissini duymaq – bəlkə, həsəd duyulacaq nəsib elə bu idi?