Artıq nə lampa, nə lampa şüşəsi satan qoca, nə simitçi, nə də qrafin, stəkan, qab satanlar qalıb. Simitçi gecələr fənər gəzdirmir, hələ mani düzməyi heç bacarmır; məcunçunun yerini karamel satan uşaqların kirli çəyirtkə sürüsü tutub. Yalnız qatıqsatan bəzi köhnə malikanələrin həyətində təkcə keşik çəkən qoca çinarlar və şam ağacları kimi durur. Amma bilmirəm uşaqlıq çağlarımızda olduğu kimi səsi yenə bir mövsüm fikriylə birgə hərəkət edirmi?