İndi hər şey başqa cür idi, yeni Allahın xətrinə o, hər narahatlığa və ağrıya dözürdü. Məsələn, səhərlər yemək axtarmaq əvəzinə, yaxud xəlvət bir guşədə uzanmaq əvəzinə o, Skottun gəlişini gözləyərkən saatlarla soyuq artırmada dayanırdı. Gecə yarıdan keçəndə Skott evə qayıdardı, bu vaxt Ağ Diş qar içində eşilmiş ilıq yuvasından çıxar, sahibini qarşılardı. Bütün bunlar yalnız xoş söz, mehriban nəvazişdən ötrüydü. O, hətta yeməyi unudardı. Yemək yadına da düşməzdi. Onun üçün Allahın yanında olmaq hər şey idi, bütün həyatının mənasıydı. Təki öz allahından xoş söz eşitsin, nəvaziş duysun və onunla birlikdə addımlasın.