Yalnızlıq bir qürur problemidir; insan öz qoxusunun içinə məğrur bir şəkildə gömülüb qalır. Həqiqi şairlərin hamısı eyni problemi yaşayırlar. Uzun müddətli bir nikbinlik həqiqi şairi yorar. Uzun müddətli bədbinlik isə şairin şeirini canlı tutacaq gücünü yeyib bitirər... Həqiqi şairlə xoşbəxtliyin dostluğu qısa müddətli olur. Bir müddət sonra ya xoşbəxtlik şairi və şeirini dayazlaşdırar, ya da həqiqi şair xoşbəxtliyi bədbəxtliyə çevirər.