Napoleon aşağıdakını deyəndə, məhz bu qanunu nə­zərdə tuturdu: “Əgər mən teatra tez-tez getsəm, onda insanların gözü məni görməyəcək artıq”. Dünya bu gün, gözlə görünən obrazlarla elə yüklənib ki (mətbuat, televiziya), müvəqqəti yox olmaqla bağlı fənd daha təsirli olur. Heç nə şəxsi həyata məxsus deyil artıq, buna görə də, əgər kim gözdən itə bilirsə, xüsusi heyranlıq doğurur. Cerom Deyvid Selincer və Tomas Pinçon nə vaxt yox olmağı bildikləri üçün, romanistlər onlara kultsəciyyəli etiqad edirdilər.