Əslində, nə qədər ömrümüzün qaldığı barədə heç birimiz, az da olsa, nəsə deyə bilmərik. Amma, çox təəssüf, özümüzü elə aparırıq ki, sanki sonsuzluğa kimi yaşayacağıq. Çox həvəsli olduğumuz işləri elə hey təxirə salırıq. Məsələn, sevdiyimiz insanlara onlara nə qədər qiymət verdiyimizi demək, yaxın dosta baş çəkmək, ürəyincə gəzintiyə çıxmaq, marafon yarışında qaçmaq, səmimi qəlbdən məktub yazmaq, uşağımızla balıq tutmağa getmək,