müəyyən bir həddi keçdikdən sonar başqasının səfaləti insanda isti duyğular oyandırmır. Bunu insan qəlbinin anadangəlmə xudbinliyi ilə əlaqələndirənlər səhv edirlər. Bu daha çox həddən artıq irəliləmiş ağır bir xəstəlik qarşısında acizlikdən irəli gəlir. Həssas insanlar mərhəmətin ağrısını tez-tez hiss edirlər. Mərhəmətlə heç nəyi həll eləməyin mümkün olmadığını dərk edəndə isə ağlı insana dərhal bu hissdən xilas olmağı diktə edir