Bütün insanlar qismən öz fikirləri, qismən başqalarının fikri ilə oturub dururlar. İnsanlar arasındakı başlıca təfavütlərdən biri onların nə dərəcədə öz fikirləri və nə dərəcədə də başqalarının fikirləri əsasında yaşamalarından ibarətdir. Bəzi adamlar öz düşüncələrindən çox vaxt bir ağıl oyunu kimi istifadə edirlər, onlar öz ağıllarını işə salmır və onunla hərlədici qayışı çıxarılmış çarx tək rəftar edirlər, öz hərəkətlərində isə başqalarının düşüncələrinə – adətə, ənənəyə və qanuna tabe olurlar. Digərləri isə öz düşüncələrini özlərinin bütün fəaliyyətinin başlıca mənbəyi hesab edərək, demək olar ki, həmişə öz ağıllarının tələblərinə qulaq asıb, ona tabe olur, yalnız nadir hallarda, o da tənqid olunanda, başqalarının qərara aldıqları kimi hərəkət edirlər