Axşam evə əliboş qayıdanda bilirdi ki, atası onu söyəcək və kötəkləyəcək, nənəsi də ona əl gəzdirəcəkdir. Həmişə ac olan anası gecəyarısı xəlvətcə onun yanına gələr, özü yeməyib onun üçün saxladığı quru çörək qırığını və ya süfrə artığını ona verərdi.
Ah bu ana qayğısı... 🙁