«Patriarxın payızı" romanı zorakılıq və despotizm faktları ilə kifayət qədər zəngin olan bəşər tarixinin qrotesk ümumiləşdirilməsidir.Əsərinmərkəzindəkonkretjizgilərdən azad, maksimum tipikləşdirilmiş, bütün gerçək diktatorların xüsusiyyətlərini özündə jəmləyən, ölməkdə olan, amma heç jür ölmək bilməyən, həyatda qalmaq üçün əjaib jinayətlər işləyib, qanlar tökən bir diktatorun hekayəsi durur. Romanın qarmaqarışıq əhvalatı sözü gedən ölkədəki həyatın qarışıqlığı ilə üst-üstə düşür.

Patriarx – hakimiyyət ideyasının özünün, onun insan şüuruna təsirinin təjəssümüdür. Roman bizə hökmdar haqdamifinağıleləsədə,bu,mifinözükimiyox,mifyaratma prosesi kimi üzə çıxır. Bu hekayət mifin yaranması, rasional dərketməyə və təhlilə xalqın mif forması verə bilməsi haqqındadır. Anjaq mif nəinki yaranır və yaşayır, həm də diktatorun son, qəti ölümüylə bitir. Kollektiv hekayəçilərin diktatorhaqdanəqlelədiyibuhekayəttəkjəmifinyaranması hadisəsi deyil, həm də elə mifin dağıldığı vaxt onun dərk edilməsi və ona münasibətdir.

Latın Amerikası nəsr ənənələrinə sadiq qalan yazıçı, əsərləri çox satılan yazıçıların fəndlərindən də faydalanaraq, çağımızın şiddət və jinsilikdən xəbərdar olan oxujusunun da marağını çəkməyi bajardığına görə kitabları satış rekordları qırır.