Ey vətən! Ey ana! Açıldı yolum,
Ümidim sənəmi, qurbanın olum?
Nədəndir demədin heç mənə – oğlum.
Dolandın nerələr, de hankı yerlər?
Laçınlar yuvası, haylar ocağı,
Kəsilmiş anacan, vəhşət ayağı.
Yanırkən o gecə birliyin dağı,
Titrədi Qafqazın qoynunda yellər.
Mən Ağrı dağında dayandım bir az,
Bir qaya zirvəsi oxurdu şahbaz
O şiddətli qışın sonunda bu yaz
Yuyurdu tozları kükrəmiş sellər...
Başdan ayağadək geymiş qırmızı,
Oxurdu türkülər bir gürcü qızı
Parladı gün kimi o dan yıldızı,
Üzündə mərcimək, köksündə tellər.
Açılsın o gülün, baharım olsun,
Lalə tək qızaran bir yarım olsun.
Sonunda ömrümün məzarım olsun
Gəlinli çeşmələr, sünbüllü çöllər.

1927