Raskol­nikovun əqi­dəsincə, idrakın bu cür dumanlanması, iradənin zəiflə­məsi adamı bir xəstəlik kimi tutur, get-gedə artır, cinayət işlənəndən bir az əv­vəl ən yüksək dərəcəsinə çatır; bu hal cinayət işlənən vaxta da, ondan bir qədər sonra da (bu baxır caninin şəxsiyyətinə) – elə bu şəkildə davam edir; sonra da, başqa xəstə­liklər kimi o da keçib gedir. Belə bir sual meydana çıxır: xəstəlikmi cina­yəti doğurur, ya cinayət özü, öz təbiətinə görə, həmişə bir növ xəstəliklə yanaşı meydana gəlir?