Kölgəm qərbə düşürsə, deməli, səhərdir, düz altıma düşürsə, günortadır, qarşıma keçirsə, deməli, günortadan keçib. Axşama doğru kölgəm də uzanırdı – bu, qaranlıq düşməmiş evə qayıtmalı olduğuma işarə idi.