addımbaşı titrəyən ayaq­larıyla keçmiş zamanlarının arxasınca dolaşan, onu üslubu mə­lum olmayan binaların künc-bucağında, iki tərəfi hələ boş olan asfalt üzərində, keçmiş simsar uşaqlarının çöhrəsində əbəs yerə axtaran və tapmadıqlarına görə çaşqın-çaşqın ətrafa nəzər salan bu karvandan geri qalmış biçarələrdir. Bu günün məhəlləsi artıq əvvəllər olduğu kimi hər üzvü bir-birinə bağlı yaşayan cəmiyyət deyil; yalnız bələdiyyə təşkilatında qeydiyyatda olan fərdlər kimi mövcuddur. Elə məhəllənin yerini də yavaş-yavaş alt mərtəbədəki üstdəkindən xəbərsiz, ölüsünə və dirisinə laqeyd, kiçik Babil kimi hər pəncərəsindən ayrı bir radio mərkəzinin nəğməsi yayılan binalar tutdu.