Sessiz Ev

Hayatta çok şey var, olabilir ama bekliyorsun işte. Şöyle geliyor bana: Sanki olmasını istediğim şeyler çok yavaş oluyor ve olurken de onları dü
şündüğüm ve beklediğim gibi olmuyorlar; hepsi sanki beni öfkelendirmek için ağır ağır geliyorlar ve sonra birden bir bakıyorsun, hemen geçip gitmişler bile.

Çünkü, ben uyandıktan sonra, bazan, rüyamın benim ondan ayrıldığım yerden, kendi kendine akıp gittiğine inanasım gelirdi. Ölünce de belki: Düşüncelerim odanın içinde geziniyorlar, eşyaların içinde, sıkı kapalı pancurlar arasında, masamın ve yatağımın, duvarların ve tavanın yüzeylerine sürünerek dönüyor düşünceler ve biri, yavaşça kapıyı aralayınca havada benim düşüncemin gölgesini görür gibi oluyor:

çünkü hayatta her şey olabilir, bilemezsin ki..

ben bir şey demiyorum, yalnızca senin güzel olduğunu düşünüyorum ve sen hâlâ anlatıyorsun, babanı, okulunu, arkadaşlarını, geleceğe ilişkin tasarılarını ve Türkiye ve Avrupa hakkında ne düşündüğünü filan ve güzelsin, sokak lâmbalarının soluk ışığı yaprakların arasından süzülüp yüzüne vururken güzelsin, düşünceliymiş ve sanki hayatın karmakarışık sorunlarla doluymuş gibi dertli bir suratla sigaranı çekerken güzelsin ve alnındaki perçemi geriye atarken de güzelsin, aman Allahım o kadar güzel ki, i

Hayatı da, tarihi de olduğu gibi görebilmek için beyinlerimizin yapısını değiştirmeliyiz."

Ah... şu hikâye dinleme tutkusu, hepimizi kandırıyor, düşsel bir dünyaya sürüklüyor bizleri. Üstelik, hepimiz, kanlı canlı bir gerçek dünyada yaşarken...

Güneşin altında yeni bir şey yok! Fatma, bak gördün mü, bu söz bile yeni değil, bunu da, Allah kahretsin onlardan öğrendik,

Hayat senin içine girer ve yaka yaka her yerini, aman Allahım, parçalar seni budala kız!

bazan daha güneş doğmadan uyanıyorum ve az sonra güneşin doğacağını ve her şeyin yepyeni olacağını ve o yeniliklerle birlikte kendimin de yenileşeceğini ve hiç bilmediğim şeyleri görüp, okuyup öğreneceğimi ve öğrendikten sonra da bildiklerimi de yeniden göreceğimi düşünüyorum ve öyle heyecanlanıyorum ki Fatma,

Onun annesi ile babası da öteki azgelişmiş zenginler ve başka hiçbir eğlenceleri olmayan zavallı fakirler gibi televizyon seyrediyordu. Azgelişmiş ahmak zenginler eğlenmesini bilmezler!