Bu kitabdan sitatlar: «Siçanlar və adamlar», Con Steynbek

Nə qədər kitab oxumaq olar? Fikirləşirsən ki, düzdü, ya yox? Ya da ki, başqa bir insan da varmı ki, sənin gördüyünü o cür görə.

Qozbelin səsi yazıqlaşdı.

– Bir bəni-insan yoxdusa, dəli gününə düşərsən. Kim olur-olsun, təki yanında insan məxluqu olsun. Gör sənə nə deyirəm. Eşit məni, təklik – məşəqqətdi.

Bizim kimi özgə qapılarında zillət çəkənlər dünyada ən yalqız adamlardır. Onların nə ailəsi var, nə də ev-eşiyi.

damarlanırdı, xırda çevrələr genəlib nohurun üzüylə o biri sahilə çatdı və eləcə geri qayıtdı. Lenni gözünü ayırmadan onlara baxırdı:
– Corc, bax bir, gör neynədim!
Corc dizi üstə çökdü, sudan ovucladı. Bir-iki ovuc

barmaqlarını tərpətdi; suyun üzü damarlanırdı, xırda çevrələr genəlib nohurun üzüylə o biri sahilə çatdı və eləcə geri qayıtdı. Lenni gözünü ayırmadan onlara baxırdı:
– Corc, bax bir, gör neynədim!
Corc dizi üstə çökdü, sudan ovucladı. Bir-iki ovuc içəndən sonra üzünü yudu və qumun üstündə dizlərini

İrəlidəki adam talaya çatanda xırpadan elə dayandı ki, dalınca gələn az qalmışdı onun üstünə çıxsın. Qabaqda gedən şlyapasını başından çıxarıb

parıldaya-parıldaya axıb gedirdi və ona görə də suyu ilıqdı, bir az da yaşıla çalırdı. Çayın bir sahilində qızılı təpələr birdən-birə Qabilan silsiləsinin möhtəşəm qayalığına sığınır, o biri düzəngah sahildəsə – hər yazbaşı üstü pöhrəylə örtülən, aşağı yarpaqlarında qışın nəfəsini saxlayan söyüdlər

düppədüz sahil boyunca ora-bura vurnuxurlar, ətrafdakı rançolardan bura gəlib çıxan gen pəncəli itlərin, qaranlıq düşəndən sonra çaya suvata gələn cütdırnaq maralların izi də qumun üstündə qalır.
Söyüd və murdarçaların arasında, yaxın rançolardan bura, nohura çimməyə gələn uşaqların, bir də axşamtərəfi şossedən