Kürt İsyanları

Hakkari Kürtlerinden olan Ebul Hayca, Haçlılara karşı Akka kalesini savunmuş, daha sonra Kudüs valisi ve Eyyubi ordularının başkomutanı olmuştu

Evrensel tarih, Kürtlerin köklerini ve insanlık sahnesine çıkış dönemlerini milattan binlerce yıl öncesine dayandırıyor. Rus tarihçi M. S. Lazarev; “Kürtlerin etnik ataları olarak kabul edilen halklar, özellikle 3-4. bin yılların sonlarında, Ön Asya’da tarih sahnesine çıkmışlardır. Bunlar Hurriler, Lulubeler, Kassiler, Karduklar ve öteki bazı boylardır” diye yazıyor.

Resmi söyleme bakılırsa, “hiçbir sorunları bulunmayan” Kürtler, “spor olsun”, ya da rahat ve huzurdan bıktıkları için evleri, köyleri yok olsun, evlatları kırılsın diye ikide bir isyan ediyorlardı.
***

1925 yılında yürürlüğe giren “Şark Islahat Planı” ile Kürtlerin dili, kültürü yasaklanıyor, varlıkları inkâr ediliyor, onlara, “sen, hiç olmadın” denilerek, “Türk” kimliği boyunlarından aşağı asılıyordu. İsmail Beşikçi’nin deyimiyle Kürt coğrafyası, artık “sömürge bile değil, alt sömürge” oluyordu.
Kürtler resmen “yok”tu. “Var”

önümleri, “şanlı zafer” şenlikleriyle kutlanıyordu.
“Zafer” kutlamaları sırasında, İngiltere donanmasının Çanakkale boğazını geçip İstanbul limanında demirleyerek şehri işgal ettiği söylenmiyordu.
***
Resmi tarihin, Türkiye Cumhuriyeti’nin (TC) kuruluşuna ilişkin sayfaları da bir tuhaftı. Kuruluş, “yedi düvele karşı verilen savaştan sonra” diye anlatılıyordu. Oysa, “yedi düvelle savaş” yoktu; sadece geride kalmış ve müttefikleri Fransa, İngiltere ile İtalya tarafından terk edilen Yunan birliklerini kovalamak ve yer yer çatışmalara girmek vardı.
Cumhuriyet tarihinin “iç isyanlar” sayfası da, gerçeklerin dilinden uzaktı. Örneğin, 1930 yılında meydana gelmiş bir “Menemen İsyanı”ndan söz ediliyordu. Biliyoruz ki, “isyanın” öteki adı, halkın, taraftarlarının katıldığı ayaklanmadır. Menemen’de ise böyle bir ayaklanma olmamış, rüyası bile görülmemi