İslam Kültüründe Annelik ve Bebek Bakımı

emânetleri hıyânet etmeden hakkıyla taşıyabilir ve yerine ulaştırabilirsek, sadece cömert değil, “emin” insan olma yolunda da mesâfe katetmiş oluruz.

Yardımlaşmada esas, verenin, bir emâneti yerine teslim ettiği bilincini taşımasıdır. Zaten, bize lûtfedilen her nîmet, hakîkatte Allah’a âit olup, bizde ancak emânettir.

çocuk, aynası olacak kadar, anne ve babasına benzer. Bu nedenle bir annenin, çevresiyle irtibat kurarken, bu hakîkati göz ardı etmemesi, sadece ilâhî kamera ile değil, bir de evdeki o son derece iyi çekim ve kayıt yapmakta olan “çocuk kamerası” ile de gözlendiği bilinciyle hareket etmesi lâzımdır.

Annenin muhâtabına karşı takındığı tavır, söz söylerken seçtiği kelimeler ve ses tonu, karşılarken ve uğurlarken sergilediği davranışlar, ikrâm ederken takındığı yüz ifâdesi… Tahmin ettiğimiz ya da edemediğimiz neredeyse her hâli, çocuk tarafından, şaşırtıcı bir dikkatle tâkip edilir. Her

dimdik yürümüşler. Diklenmeden dik yürümenin tadına varmışlar.

Vaktiyle köyün birinde bir adam yaşarmış. Onu herkes çekingen, boynu bükük hâliyle tanırmış. Bir gün bu adamın yürüyüşünü değiştirdiğini, eski hâlinden eser kalmayıp, güvenle dolduğunu görünce şaşırmışlar. Acep hikmeti nedir, diye merak edip, sormuşlar. Adam kasılarak cevap vermiş:
-Köyün ağası beni hizmetine aldı! Bundan sonra böyle, demiş.
Bu cevaptan çok etkilenen köylüler, “adam, ağanın hizmetçisi oldum diye yürüyüşünü değiştirmiş, yâhu biz de Allah’ın kuluyuz” demişler ve o günden sonra, kendilerinden emin,

Sevgili peygamberimiz şöyle buyururlar: “Saçı başı dağınık, eli yüzü tozlu, kapılardan kovulmuş öyleleri vardır ki, “bu şöyle olacak” diye yemin etseler, Allah onların dediğini yapar (Müslim, Birr 138).”

“Kişi kıyâmette, sevdiğiyle berâberdir (Tirmizî, Daavât 98)” buyuran Sevgili Peygamberimiz, sevginin birleştirici yönünü ifâde ederek, dünyâda sevdiklerimizle yaşayacağımız hâl birlikteliğinin, kıyâmette mekân birlikteliğine dönüşeceğini vurgulamaktadır. O hâlde kimi sevdiğine ve o kişiye ne sebeple kıymet verdiğine dikkat etmek, dünyâ ve âhiret saâdetinin de gereğidir.

Hayattaysa, hemen şimdi annenizi arayıp, size analık ettiği için teşekkür ediniz ve helalleşiniz. Hayatta değilse, çok sevdiği bir yakınını ziyaret ederek, onu hayırla yâd ediniz.

Yaptığı yanlışlara ağlamayı öğretsek onlara, yetecek, inanın!