Mavi qatarin sirri

Elə şey vardır ki, heç bir kişi bunu etmək qabiliyyətinə malik deyil – qadını sözə qulaq asmağa vadar etmək. Qadın kortəbii yaşayır. Hər bir alçaq onu ələ ala bilər. Alçaqlar isə, adətən, yaraşıqlı, şirindil olurlar

Siz gəncsiniz, ona görə də tələsirsiniz, amma üç şey var ki, onu tələsdirmək olmur – Allahı, təbiəti və qocaları.

Bəli, başa düşürəm. Həyat özü qatara bənzəyir, madmazel. O, heç nəyə məhəl qoymadan davam edir. Və bu, çox yaxşıdır.

Dinləməyə adət etmiş insan üçünsə özünün danışması çətin gəlir: onlar kədərlərini, sevinclərini öz könüllərində saxlayır, heç kimlə bölüşmürlər.

– Bir bilsən, Nayton, bu, necə də çətindir. Sevdiklərimiz üçün necə də az şey edə bilirik

– Elə şey vardır ki, heç bir kişi bunu etmək qabiliyyətinə malik deyil – qadını sözə qulaq asmağa vadar etmək.

– Müsyö Markiz.
Qəribə qonağını salamlamaq üçün ayağa duran adam sıradan biri deyildi. Onun görkəmində nəsə mötəbərlik və patriarxallıq duyulurdu. Onun hündür alnı, səliqəli çal saqqalı, vüqarlı ədası vardı.
– Mənim dostum, – müsyö Papapolous dilləndi.
O, fransız dilində yaxşı danışırdı, onun səsi dolğun və məlahətli idi.

danışarkən əli ilə üzünü gizlətmişdi. Xidmətçi müsyö Papapolousun qonağı qəbul etdiyi üçün çox şad olduğunu xəbər vermək üçün qayıdanda sonuncunun görkəmində xeyli dəyişiklik olmuşdu. Görünür, xidmətçi ya kifayət qədər diqqətli deyildi, ya da yaxşı təlim keçmişdi, çünki qonağın üzündəki atlas maskanı görəndə xüsusi bir təəccüb göstərmədi. Dəhlizin sonundakı qapıya yaxınlaşdı və qapını açaraq elan etdi:

– Sahib buradadır, lakin o, bu saatda heç kimi qəbul ­etmir.
– Zənn edirəm ki, məni qəbul edəcək. Ona deyin ki, dostu müsyö Markiz onu görmək istəyir.
Kişi qapını geniş araladı və qonağı içəri buraxdı.
Özünü Markiz adlandıran adam xidmətçiylə

Bu, mağaza idi. O, çox nəzərə çarpmırdı: mağazanın sahibi, antikvar alverçisi Demetrius Papapolous o qədər məşhur idi ki, reklama ehtiyacı yox idi. Onun qazancının çoxu heç də piştaxtadan gəlmirdi. Müsyö Papapolous Yelisey sahəsində dəbdəbəli bir mənzildə yaşayırdı və indi onun məhz orada olduğunu ehtimal etmək daha məntiqli olardı, lakin göründüyü kimi, ağsaçlı adam onun harada olduğunu bilirdi: o, boş küçəyə nəzər salaraq qətiyyətlə qapının zəngini basdı. Və səhv etməmişdi: qapı aralandı, qapının ağzında qulağında qızıl sırğa olan tünd dərili sakit bir kişi göründü.
– Axşamınız xeyir! Sahibin yerindədir?

Həyat özü qatara bənzəyir, madmazel. O, heç nəyə məhəl qoymadan davam edir. Və bu, çox yaxşıdır.

Yaxşı kişi pis qadına olan məhəbbəti ilə məhv ola bilər. Lakin pis kişi də yaxşı qadına olan məhəbbəti ilə məhv ola bilər.

Həyat özü qatara bənzəyir

Dinləməyə adət etmiş insan üçünsə özünün danışması çətin gəlir: onlar kədərlərini, sevinclərini öz könüllərində saxlayır, heç kimlə bölüşmürlər.

Həyat özü qatara bənzəyir, madmazel. O, heç nəyə məhəl qoymadan davam edir. Və bu, çox yaxşıdır.

Nəyisə gizləməyin ən yaxşı üsulu həmin əşyanı poçtla göndərməkdir.

Güzgü həmişə olanı göstərir, amma hər kəs ona müxtəlif səmtdən baxır.

Bəxtin dönüklüyünə möhkəm dözə bilirsənsə, onda yaşamaq olar.

– Siz gəncsiniz, ona görə də tələsirsiniz, amma üç şey var ki, onu tələsdirmək olmur – Allahı, təbiəti və qocaları.

Adətən, insanlar gözlənilmədən varlananda elə vacib şəxsə çevrilirlər ki, onlara yaxın düşmək mümkün olmur.