bookmate game
kk
Free
Сәбит Мұқанов

Балуан Шолақ. Аңыз

37 printed pages
Have you already read it? How did you like it?
👍👎

Impressions

  • b4550243559shared an impression3 years ago
    👍Worth reading

  • Камшат Молдабаеваshared an impression5 years ago
    🎯Worthwhile

  • Жанелья Сабиткызыshared an impression6 years ago
    👍Worth reading

Quotes

  • b6808086365has quoted2 years ago
    — Балам жоқ, соны іздеймін.

    — Қай балаң?

    — Нұрмағамбет.

    — Е, ол қайда еді?

    — Тай үйретем деп таңертең кетіп еді, содан тайы да, өзі де жоқ. Астындағы асау тай бір жерде өлтіріп кетпесе не қылсын!

    — Ертерек неге айтпадың, ел боп іздесетін?

    — Оған урядник болды ма! Есті жаңа жинап отырған жоқпыз ба?
  • b6808086365has quoted2 years ago
    шақырым ғана жерге жылжып, бас-аяғы жиналып ақылдасты.

    — Ал, қайда барамыз?

    — Қайдан білейік, қайда барарымызды!

    — Патшаға дейін іздену керек, — деді біреу.

    — Мынау анық былшылдап жоқты айтқаны несі? — деді екінші біреу ашуланып, — Пәлен мың шақырым Кетрампорға барып патшаға арыз берем деп жүргенде, мына еңкейген кәрі мен еңбектеген жас қырылып қалмай ма? Әуелі осыларға баспана табайық та. Қайда арыз беруді содан кейін ойланармыз.

    — Ол дұрыс, — деді біреулер,— бірақ бос тұрған қоныс ешқайда жоқ. Жиырма шақты үйміз. Қайда сиямыз?

    — Маңай ел ғой. Жұбымызды жазбаймыз деуге болмас, атқа мініп ауылдарды аралап, биыл қысша баспана іздеп бытырап орналасайық.

    — Осыдан басқа амал жоқ.

    Қатын - қалаш, бала - шаға қалың қарағайдың арасына тіккен күркелерде қалды да, еркек атаулы атқа мініп, маңайдағы ауылдарды аралап кетті. Еркек кіндіктен ауылда қалған жалғыз Баймырза.

    — Е, сен неге жүрмейсің? — деген сөзге оның берген жауабы:
  • b6808086365has quoted2 years ago
    переселендерге жер сұрағанда, Сыздық болыс кектенген ауылдарының ішіне қосып, осы ауылдың да жерін ұсынған. Кешікпей землемер кеп жерді өлшеген. Бірақ, ауылдың адамдары ол өлшеудің не өлшеу екенін түсінбей, қыстың жабдығын қамдап, бұрынғыша отыра берген.

    Күз, ауыл шапқан шөбін қорасына үйіп, қар ұшқындап қысқы үйіне кеп қонғанда, ызғарлы хабар кенеттен сап ете түсті:

    — Көшесіңдер!

    — Неге? — деп сұрады ауыл.

    — Үш - төрт жүз үй крестьяндар көшіп келеді, алды келіп те қалды. Бұл жерде енді солар отырады.

    — Біз қайтеміз?

    — Онда біздің жұмыс жоқ. Қайда барсаң — онда бар.

    — «Қой, олай болмас» деп ауыл бейқам отырғанда, арбалы, жаяуы аралас шұбырған крестьяндар кеп қалады.

    Сол күні урядник те келді, ауылды өртеп көшірді. Міне, бар оқиға осы!..

    Күз көшке әзірленбеген ауыл, урядниктің жыландай ысылдаған ызғарымен, мылқау өрттің лебіне шыдамай қонысынан қозғалғанмен, тез жиналып кете алмады, бес - алты

On the bookshelves

fb2epub
Drag & drop your files (not more than 5 at once)