Gözləmək. Bu sevginin mənə verdiyi ilk dərsdir. Gün ağır-ağır keçir, biz minlərlə plan qururuq, saysız xəyali söhbətlər edirik, özümüzə söz veririk ki, filan-filan vəziyyətlərdə tamamilə başqa cür davranacağıq – əslində isə bir yerdə qərar tutmuruq, sevgilimizin gəlişini intizarla gözləyirik.
Gələndə isə deməyə söz tapmırıq. Çoxsaatlıq həsrət gərginliyə çevrilir, gərginlik qorxu ilə əvəz olunur, qorxusa şəfqətdən çəkinməyə məcbur edir