Nə qədər ki, nənəm yox idi, mən elə bil, hardasa, qaranlıq bir bucaqda gizlənib yatmışdım. O isə gəldi, məni oyatdı, işığa çıxartdı, ətrafımda nə varsa, hamısını uzun bir sapla bir-birinə bağladı, əlvan bir krujeva halında hördü və dərhal bütün ömrüm boyu ürəyimə ən yaxın bir dost, ən çox anladığım və mənə ən əziz bir adam oldu, onun dünyaya tamahsız məhəbbəti məni daxilən zənginləşdirdi, çətin bir həyat üçün mənə möhkəm bir qüvvət verdi.