Lakin kimisə tənqid etdikdən sonra bir anlıq dayanıb nələr hiss etdiyinizə fikir versəniz, bir az utandığınızı və qanınızın qaraldığını görəcəksiniz; sanki siz hücuma məruz qalmısınız. Bu doğrudur, çünki tənqid etdiyimiz vaxt sanki bütün dünyaya və özümüzə “Mənim tənqid etməyə ehtiyacım var” deyə car çəkirik. Eh, sözün düzü, bunu etiraf etməkdən çox da xoşumuzun gəldiyini deyə bilmərik.