Fikir versəniz, televiziyalar da belə edir, gedib övladını torpağa vermiş ananın qapısını döyürlər və qadına: “Uşağınızın öldüyünü eşitdikdə nə hiss etdiniz?” – deyə sual verirlər. Tamaşaçının gözü yaşarır və hər kəs məmnun qalır. Alman dilində yaxşı bir söz var: Schadenfreude – başqalarının kədərinə sevinmək.

Bəxti gətirməyənlər öz zəhmətləri ilə inkişaf etmiş şəxslər kimi uğur qazananlarla müqayisədə daha geniş biliyə sahibdirlər; uğur qazanmaq üçün yalnız bir sahəni bilmək, başqa şeylərə vaxt itirməmək lazımdır; hərtərəfli biliyin verdiyi zövq – uğursuzlara məxsusdur. Kim nə qədər çox şey bilirsə, demək, işləri də bir o qədər tərs gedir.

Bu müddət ərzində bütün uğursuzların qurduğu xəyalları qururdum. Günlərin bir günü mənə şöhrət və sərvət qazandıracaq kitabımı yazacağımı düşünürdüm. Böyük yazıçı olmağın yollarını öyrənə bilmək üçün detektiv kitablar yazan və spagetti-vestern artistləri kimi öz yazdıqlarını amerikalı adıyla nəşr etdirən bir yazıçının yanında zənci (indi buna siyasi etika naminə ghost writer7 deyilir) kimi tər tökdüm