Hər bir adam hansısa bir işə hazırlaşanda görəcək ki, hər şeydən əvvəl o özünün kim və nəyə qadir olduğunu dərk etməlidir. Özünü yaxşı tanıyan özgəsinin işini özününkü hesab edə bilməz, o, hamıdan çox özünü istəyir və öz rifahının qeydinə qalır, ona görə də sərfəli olmayan işlərdən, bəhrəsiz fikirlərdən, həlli olmayan məsələlərdən imtina edir...

Çünki təbiətşünasların ehtimal etdiyi kimi, hər bir şeyin törəməsi, qidalanması və inkişafı eyni vaxtda digərinin dağılması və məhvi deməkdir.

Onlar deyirdilər ki, insanın aldığı bütün ləzzətlərin içində kənar təriflərdən aldığı ləzzət qədər fəlakətli olanı yoxdur və bundan bacardıqca qaçmaq lazımdır.