Əjdər Ol

Yazıçılıar Birliyinin «Natəvan» klubunda gedən iclasda şair Vaqif Nəsib dəfələrlə əlini qaldırıb sədr İsmayıl Şıxlıdan söz istəyirsə də, xeyri olmur. İclas bitəndə İsmayıl Şıxlı yenə də Vaqif Nəsibin əlinin qalxdığını görüb soruşur:

— Vaqif, iclas bitdi, daha söz verilmir, niyə əlini qaldırmırsan?

Vaqif Nəsib dillənir:

— İsmayıl müəllim, mən gələn iclasa söz istəyirəm.

Yazıçılar Birliyinin «Natəvan» klubunda şair Tofiq Nurəlinin 50 illik yubileyilə bağlı yığıncaq keçirilirdi.

Maarif Soltan çıxışında Tofiq Nurəliyə söz atdı:

— Tofiq, 50 yaş qocalıq deyil, qorxma!

Tofiq Nurəlinin sanki cavabı hazırmış:

— Qorxmuram, Fikrət Qocaya baxıb təsəlli alıram!

Yığıncaqda iştirak edən 68 yaşlı Fikrət Qoca yanında oturmuş 77 yaşlı Qabili göstərib zarafata qoşuldu:

— Mən də Qabildən təsəlli alıram!

Qabil ayağa durub dedi:

— Mən də Qılman İlkindən (onun 89 yaşı vardı) təsəlli alıram!

Kimsə yerdən söz atdı:

— Bəs Qılman İlkin kimdən təsəlli alır?

Mən yerimdən dilləndim:

— Qılman İlkin təsəlli almır, təsəlli verir.

Yazıçı Sabir Əhmədli danışırdı ki, 1992-ci ildə Cəbrayılda ermənilərin raket atəşinə tutduğu kəndlərin birində qarşıma qucağında xeyli mərmi qırıqları tutmuş bir kişi çıxdı. O, qucağında tutduqlarına işarə ilə onlardan mənə şikayət edirmiş kimi dedi:
— Sabir müəllim, mənim evimi bax, bunlar dağıtdı!
* * *

1992-ci ildə Şuşa basılandan sonra oradan gələn qaçqınlardan biri yazıçı Sabir Əhmədlinin Bakıda təzəcə aldığı mənzilin qapısını sındırıb oranı zəbt edir.