Sənsiz güllər açılmasın, axar çaylar dayansın,

Aləmi, ədl-ədalət üzüldü dünyadən,
Neçin nəsibim edibsən bu zülm-dövranı.
Ey asiman dağıl, ey zöhrələr axın, tökülün,
Ki, aləmi-bəşəriyyət unutdu vicdanı.

Tamah və bala məhəbbəti insanı hər bir şeyə vadar edər, hətta cinayətə!