Wulf Dorn

Çünkü bir acının nedenini anlayabilmek -bu neden ne kadar hatalı görünürse görünsün- onu atlatmanın ilk adımıydı.

Yaşanan her gün bir armağandır ancak bunu fark edebilenler sayılıdır. Fark edemedikleri için mutluluklarını ayaklarının altına alıp çiğnerler. Aynen senin yaptığın gibi, Stephen.”

“Ne yazık ki insanların çoğu yaşamlarının değerini ancak sona yaklaşırken anlarlar. Ivır zıvır yüzünden yakınıp dururlar. Her zaman mutsuzdurlar. Refah peşinde koşar, doymak bilmezler.

Seni bütün hatalarınla tanımak için - evet, özellikle de hatalarınla... Çünkü bizleri insan yapan hatalarımız değil midir aslında?

Ama nasıl derler, insan yaşadıklarıyla akıllanıyor.