Bediüzzaman Said Nursi

Bütün varlıkların amellerinin neticelerine zarar verdiği gibi, Cenâb-ı Hakk’ın

“Bu dünya hayatı, aldatıcı ve geçici bir zevkten başka bir şey değildir.”

ey nefis! Başta Habibullah (aleyhissalâtü vesselam) olmak üzere, bütün dostların kabrin öbür tarafındadır. Burada kalan bir-iki dostun da gidiyor. Ölümden ürküp, kabirden korkup başını çevirme! Kabre mertçe bak, ne talep ediyor, dinle! Ölümün yüzüne erkekçesine gül, ne istiyor, anla! Sakın gafil olup temsildeki ikinci adama benzeme!

Zülcelâl, onu doğrudan doğruya, perdesiz bir şekilde elinde tutar ki, dua ve şükür kapılarını her vakit açık bıraksın.

“Necisin? Nereden geliyorsun? Nereye gidiyorsun?” gibi, bütün varlıklara sorulan, akılları hayrette bırakıp meşgul eden üç zor, müthiş ve mühim soruya ikna edici, makbul cevaplar veriyor.

Allahım! Kur’an’ın sırlarını, sevdiğin ve razı olduğun şekilde bize duyur ve onun hizmetine bizi muvaffak et, âmin. Rahmetinden ümit ediyoruz ey Erhamürrâhimîn.

Eğer her şeyi açıkça zikretse, teklif sırrı bozulur.

Allahım! Bize Kur’an’ın sırlarını öğret, her an ve her zaman onun hizmetine muvaffak et.

“Sübhansın ya Rab! Senin bize bildirdiğinden başka ne bilebiliriz ki? Her şeyi hakkıyla bilen, her şeyi hikmetle yapan Sensin.”

“Ey Rabbimiz! Unutur veya hataya düşer de bir kusur işlersek