Teatr

Axmaq olub axmaq olduğunu bilməməkdənsə, axmaq olub axmaq olduğunu bilmək yaxşıdı

Bu dünyada yalnız biz artistlər gerçəyik. Bax, Rocerə cavabım da elə budur. Bütün insanlar bizim xammalımızdı. Biz onların həyatına məna verənlərik. Biz onların cılız, səfeh hisslərini götürüb sənət əsərinə çeviririk, ondan gözəllik yaradırıq. Onların bu həyatda təyinatı bizlərin özümüzü necə ifadə eləməyimizə şahid durmaq üçün tamaşaçı olmaqdan ibarətdi. Onlar bizim əllərimizdə dillənən musiqi aləti kimi bir şeydilər. Əgər çalan olmayacaqsa o alət kimə lazımdı?

Qəribə həyatdı. Aktyorlar centlmen kimi görünməkdən ötrü dəri­dən-qabıqdan çıxırlar, amma centlmenlər istəyirlər ki, aktyorlar kimi görünsünlər

Ümidsizlikdən, elə bil, cəsarətlənmişdi.

Əgər çox vacib deyilsə, pauza eləmə, işdi əgər bu baş veribsə, onda nə qədər bacarırsan, uzat

insanlar nadir hallarda olana qane olur, onlara gərək elə bir ucdan yepyeni şeylər verəsən.

Pis odu ki, yalan danışasan, özün də bilməyəsən ki, yalan danışırsan. Axmaq olub axmaq olduğunu bilməməkdənsə, axmaq olub axmaq olduğunu bilmək yaxşıdı

Məhəbbət bilirsən, nədi? Ağrı və əzab, həya, heyrət, cənnət və cəhənnəm, adi hisslərinlə müqayisədə yüz dəfə gərginləşmək hissi, izaholunmaz qüssə, azadlıq və köləlik, rahatlıq və həyəcan.

Qadının nəyə qadir olduğunu yalnız qadın bilər.

Kişilər öz vərdişlərinin quludur və bu, onları yanlarında saxlamaq üçün qadınlara kömək eləyir.