Żył kiedyś pewien młynarz, tak pewny siebie, że wciąż się przechwalał. Gdy odwiedził go król, młynarz powiedział, że ma córkę, która potrafi uprząść złoto ze słomy. Król zabrał dziewczynę do zamku, zamknął ją w komnacie i kazał jej sprawić wspomniany przez ojca cud. Dziewczynie przyszedł z pomocą skrzat, który zamienił słomę w złoto w zamian za wisiorek młynareczki. Król miał jednak kolejne żądania.
Baśnie Braci Grimm to opowieści oparte na podaniach i wierzeniach ludowych. Autorzy zapraszają do niezwykłej rzeczywistości, w której sacrum swobodnie przenika się z profanum, a dobro zawsze triumfuje.
Bracia Grimm — Wilhelm Karl Grimm (1786–1859 i Ludwig Karl Grimm (1785–1863) pisarze i językoznawcy, większość dzieł (w tym 33-tomowy „Słownik niemiecki" i „Baśnie braci Grimm") opublikowali wspólnie. W 1837 roku, razem z pięcioma innymi profesorami z Getyngi, zaprotestowali przeciwko łamaniu konstytucji, którego dopuścił się król Ernest August I. Autorów listu protestacyjnego spotkały natychmiastowe represje — zostali usunięci z uniwersytetu i wygnani z kraju. Baśnie, zebrane w oparciu o studia nad mitami, podaniami oraz opowieściami ludowymi, zdobyły popularność i zostały przełożone na około 70 języków. W roku 2005 zbiór został wpisany na listę Pamięć Świata przez Unesco.
