Tom Rat

Meyerin sözlərinə görə, onların hər biri öz psixikalarının qurduğu barmaqlıqlarsız və betonsuz kameralara həbs olmuşdu.

Əsgərlər bunu ümidsizlik adlandırırlar. Həkimlər isə belə bir ad fikirləşiblər – mirasmus (müasir adı: emaciation – tükənmə), başqa sözlə desək, “həyatdan üzülmə”.

Əgər əsirləri döysəydilər, onları təhqir edib alçaltsaydılar, bu onlarda əks reaksiya doğuracaq və qəzəb onlara yaşamaq üçün güc verəcəkdi. Lakin bütün bunların heç biri olmurdu, əsgərlər də, hətta heç bir tibbi səbəb olmadan,ölürdülər. Şimali Koreyanın hərbi əsir düşərgələrində ölüm halları (38%) Amerikanın bütün hərb tarixi üçün görünməmiş hadisə sayılır

Bunun üçün dörd əsas taktikadan istifadə edilirdi:

xəbərçiliyə həvəsləndirmə;

özünə əziyyət verməyə meyil;

vətənpərvərlik hisslərinin öldürülməsi;

istənilən növ pozitiv emosional dəstəyə yol verilməməsi.