Yalquzağın həyatı haqqında mənə az şey bəlli olsa da, tam əsasla deyə bilərəm ki, o, mehriban, amma eyni zamanda da çox ciddi və dindar, həm də “iradəni sındırmağı” tərbiyənin əsası sayan valideynlərdən, müəllimlərdən dərs almışdı. Ancaq bu şagirdin iradəsini sındırmaq onlara qismət olmamışdı, çünki o, həddən artıq güclü, möhkəm, son dərəcə məğrur və ağıllı doğulmuşdu. Şəxsiyyətini əzməsələr də, özünə nifrət etməyi öyrədə bilmişdilər

Qo­vin­da, sən de­mə, heç nə­yi öy­rən­mək müm­kün de­yil! Sən de­mə, nə­zə­riy­yə de­yi­lən bir şey yoxmuş. Yal­nız bir­cə bi­lik, da­ha doğ­ru­su, bir­cə hə­qi­qət var, o da hər bi­ri­mi­zin için­də ya­şa­yan At­man­dır və bir­cə şe­yi bi­li­rəm: bu hə­qi­qə­tin ye­ga­n

Qo­vin­da, sən de­mə, heç nə­yi öy­rən­mək müm­kün de­yil! Sən de­mə, nə­zə­riy­yə de­yi­lən bir şey yoxmuş. Yal­nız bir­cə bi­lik, da­ha doğ­ru­su, bir­cə hə­qi­qət var, o da hər bi­ri­mi­zin için­də ya­şa­yan At­man­dır və bir­cə şe­yi bi­li­rəm: bu hə­qi­qə­tin ye­ga­nə qəd­dar düş­mə­ni nə­zə­riy­yə­dir.